Is é seo mo chéad bhlag as Gaeilge. Beidh gach iontráil sa bhlag seo sa teanga sin - teanga ar náisiúin agus ár sinsear. Táim an-bhróidiúil ar fad as bheith i mo Ghael agus as an nGaeilge atá ar mo thoil agam. Is cuid thábhachtach dár bhféinaitheantas í an Ghaeilge agus tá súil agam cur leis an méid Gaeilge atá cheanna féin ar an mblagchruinne! Beannacht leat a scríbhinn agus beannachtaí breise ar gach a léann thú!
Popular Posts
-
Anois tá na h-uimhreacha de na daoine bochta a maraíodh to tubaisteach sa chrith talún in Abruzzo na hIodáile fós ag ardú. Ó scríobh mé sa ...
-
Seanbhád in Árainn Mhór Bhuel tá an iomarca ama sleamhnaithe isteach ó scríobhas puinn ar phár na blagchruinne anseo in Aisling! Déanta...
-
Dánta is Geal Liom 7 Táim ag filleadh arís san alt seo ar dhánta an Díreánaigh. Ní bhíonn sé ag plé mórán le cúrsaí achrannacha an anama a...
-
Mo choischéimeanna féin i gCoill Sheantraibh le déanaí Bhuel, a chairde dile, tá an aimsir atá againn anois ar a laghad feiliúnach don Sé...
-
Ins an bpost deireanach luaigh mé cé chomh doimhin, géarchúiseach, agus gan dabht tuisceanach, is atá léargas Nic Dhomhnaill ar chúrsaí ban...
-
De ghnáth ní dhéanaim fógraíocht ar an mblag seo, ach tá mé díreach tar éis ríomhphost molta cineálta a fháil ó bhean arb ainm dí Nóra Áine ...
-
Dánta is Geal Liom 4 Mar a dúirt mé i mo phost inné is breá liom dánta de chuid Sheáin Uí Ríordáin. “Cén fáth sin?” a deir tú. Bhuel tá me...
-
Is cuimhin liom na blianta ó shin bheith i láthair ag léacht iontach i gColáiste na hOllscoile , Baile Atha Cliath . Is amhlaidh gur tugadh ...
-
Alan Harrison (1943-2005) Is maith is cuimhin liom an sár-léachtóir le Gaeilge agus an cumarsáidí cumachtach sin Alan Harrison . Is cúis mh...
-
Dánta is Geal Liom 10 Ba mhaith liom caint faoi dhá dhán is ansa liom sa phost cuíosach fada seo. Is féidir leis an léitheoir an dá cheann ...
Thursday, January 04, 2007
An Seachtú Litir Déag
An Seachtú Litir déag den Seanaibítir
Is í an “teithne” nó an “teine” nó an T an seachtú litir déag den aibítir. Ciallaíonn “teithne” “furze” i mBéarla dar leis an Duiníneach ach nílim in ann teacht ar ainm na litreach seo ná ar an bhfocal féin in aon cheann dena gnáthfhoclóirí. Gan dabht tugann siadsan an focal “aiteann” ar “furze”. Mar an gcéanna leis an foclóir idirlíne www.focal.ie , níl sé ann ach an oiread. Bíodh sin mar atá leanfad ar aghaidh le píosa beag scríbhinne ar an aiteann.
Tá trí fhocal ann i mBéarla ar “aiteann” mar atá: “gorse”, “whin” agus “furze.” An rud is suntasaí faoin tor iontach álainn seo ná na bláthanna fíorbhuí atá beagnach faoi bhláth de shíor air. Bhaintí úsáid as an adhmad dosna tinte sna seanlaethanta. Fiú nuair a dhóitear nó nuair a ghearrtar go talamh é athfhásann sé tapaidh go leor. Uaidh sin is siombal an tsaibhris agus na torrthúlachta é an t-aiteann.
Tugann Mac Coitir seanfhocal nár chualas riamh im’ shaol go n-uige seo: “An t-ór faoin aiteann, an t-airgead faoin luachair agus an gorta faoin bhfraoch: Gold under the furze, silver under the rushes and famine under the heather.” Nach álainn é an seanfhocal sin, a chairde! Seanfhocal, gar go leor don cheann seo ná ceann a fhaightear i gCo. Chiarraí: “Mac rí an t-aiteann, mac bodaigh an fraoch: Furze is the son of a king, heather the son of a beggar.”
Luann an Coitireach trí nó ceithre cinn de scéalta béaloideasa faoin aiteann agus a shaibhreas. Seo ceann an-ghairid ar fad: Chuaigh fear in aimsir tráth chun aiteann a bhaint ar fheirm áirithe ar tuarastal scillinge don lá. Chomh luath is a thosnaigh an fear oibre bocht ag obair ar an tor aitinn thit scilling amach ar an talamh roimhe. Ní raibh air mar sin aon obair a dhéanamh an la úd!
Lá Bealtaine thugtaí bláthanna isteach sna tithe, chuirtí é ar an bhfardhoras nó fiú sa tuí chun ádh a thabhairt do mhuintir an tí nó chun an samhradh a bhrostú isteach. In áiteanna éagsúla ar fud na tíre chuirtí aiteann in áiteanna bainteach le bainne nó le h-im chun na síóga a choiméad ó chur isteach nó amach ar na táirgí seo!
D’úsáidí an t-aiteann chun na beithígh nó an stoc a chothú, chun leaba agus fothain a thabhairt dóibh. In a lán áiteanna ar fud na hÉireann dhóití na toir aitinn san earrach nó i dtús an tsamhraidh chun na péacáin nó na buinneoga (young shoots - feictear www.focal.ie ) óga a mhealladh chun saoil. Thugtaí na buinneoga don stoc agus d’úsáidtí an luaithreach mar leasú talún. Bhaintí úsáid as an adhmad chun camáin nó maidí siúil a dhéanamh.
Labels:
Aibítir,
An Léann Ceiltigh,
Crainn,
Eiceolaíocht