Filleann an Feall ar an bhFeallaire
Is breá liom na laethanta seo mar táim saor o shrianta uileag na scoile. Tá idir mhúinteoirí agus mhicléinn go léir ar laethanta saoire – an tsaoire leaththéarma atá i gceist – anseo ó dheas i bPoblacht na hÉireann. Níl’s agam an bhfuilid saor ó thuaidh. Ar aon nós tá lá iontach grianmhar séimh cneasta againn anseo ó dheas. Cosúil leis na seanaistí a bhímis ag scríobh is sinn an óg ar an mbunscoil – níl scamall sa spéir agus tá na h-éiníní go léir ag canadh in ard a gcinn is a ngutha ar bharr na gcrann. Caithfeadsa dul amach agus siúlóid chuíosach fhada a dhéanamh maille le roinnt siopadóireachta. A bhuí leis na laethanta saoire céanna is féidir liom dul i muinín mo ríomhaire glúine níos minice ná mar is gnách liom. Sin an fáth atáim anois suite ag éisteacht le guth fíorbhinn domhain Leonard Cohen. Agus arís sin an fáth go bhfuil sé ar mo chumas bheith ag scríobh liom, chomh saor le h-einín ar mo bhlag Gaeilge, a ndéanaim faillí ann níós minicí ná a chéile toisc go mbím sáite i gcúrsaí eile - obair de ghnath - agus lem’ bhlag as Béarla. Bíodh sin mar atá, ar ais anois chuig an seanfhocal a bhreacas mar theideal ar an bpíosa scríbhinne seo.
Bhíodar agus táid ann a admhaíonn go bhfuil cothrom agus ceartas le fáil ar an saol seo. Sé sin, má dhéanann tú aon rud dona as an slí go dtarlóidh drochrudaí dhuit. Séard atá anseo, nó sa bhfealsúnacht bhaile seo acu, ná an seanchóras cúitimh nó éirice a fhaighimid i Sean Tiomna an Bhíobla. Dob é sin an chomhairle a bhí ar bhéal agus ar bheola solásaithe Iób – Bildad agus an bheirt eile nach féidir liom cuimhniú ar a n-ainmneacha anois – gurbh amhlaidh a rinne Iób peaca nó coir mhór ionas gur thuill sé an píonós agus an phian mhór a bhí sé ag fulaingt ag an am áirithe sin. Ach glaonn Iób amach le h-ionraiceas nach ndearna sé aon drochrud, go raibh sé neamhchiontach. Amhail Joseph K ins an úrscéal iontach úd le Franz Kafka, “An Triail”, níl sé ciontach. Faigheann sé é fhéinig ós comhair na cúirte gan a fhios sa tsioc aige cén choir a rinne sé.
Séard atá faoi chaibhidil agam ná mistéir nó rúndiamhair na fulaingte neamhchiontaí. Táim ag iarraidh an cheist mhór sin a chíoradh ar mo bhlagsa as Béarla. Ach anseo is leor a rá gurb é taithí ár bhformhór nach bhfilleann an feall ar an bhfeallaire.
Ach ar an taobh eile den scéal ceapaim go bhfuil blúire bheag den fhírinne ag gabháil leis an seanfhocal seo. Ó mo thaithí fhéinig ar an saol – tá suim iontach mhór sa Bhúdachas agus sa Mhachnamh agam - dearbhaím go bhfuil cothromas agus ceartas éigint ann ó thaobh na síceolaíochta ar a laghad de. Táim ag déanamh tagairte anseo do Karma. Is amhlaidh go mbraithim féin i bhfad níos fearr nuair a dhéanaim rudaí maithe agus go mbraithim go h-ainnis de ghnáth nuair a dhéanaim aon drochrud as an slí. Uaidh sin amach ceapaim go bhfásann braithstint nó mothú domhain ionat fhéin go bhfuil tú ar chosán áirithe beannaithe nó draíochta a thugann faoiseamh aigne iontach duit siúl cuíosach éadrom ar dhromchla an domhain, domhan draíochta naofa ár Máthar Gaya.
Slán tamall.
An grianghraf a d'uaslódalas thuas ná pictiúr a ghlacas de dhul faoi na gréine ag Caladh Bhinn Éadair cúpla blian ó shin!
