Seo dhaoibh dán liom a cuireadh i gcló cúpla bliain ó shin - dán beag dar teidil Na Leaids.
Na Leaids
An mhaidin lá arna mhárach is blas milteanach sa bhéal
Is an ceann ina roithleán de smaointe i mullach a chéil’.
Ta pian uafásach ar cúl na súl agus caidé an scéal –
Tá an carr ar iarraidh agus ní cuimhin leis an tale
Ach sin an saol, sin an saol, sin an saol.
Tá ceobhrán bog liath titithe ar an sliabh
Agus a chompánach óg glórmhar callánach ag maíomh
Gur chodail sé le cailín fad is a bhí sé ina thromsuan –
Grá corpartha is mianta na colainne ann go buan –
Sin a cheapann an boc óg agus tuigim dó.
Tuigim fosta don fhear níb’ shine gan aon agó.
Ar shlí amháin nó eile tuigim dóibh beirt –
Is leaids fós iad, is an gnéas mar dheargcheirt
Roimh tharbh dosmachtaithe na mianta.
Is leaids fós iad agus an bheirt acu sna déaga
Ag séanadh teacht na haoise is umar dubh na bpianta
Ach is sin mar atá, mar a bheidh agus mar a bhí leis na cianta.
Arís feicim gur chumas é ar an gceathrú la déag de Mhí na Samhna, 2003.
Thuas chuir me grianghraf eile a ghlacas i Mí an Mheán Fhomhair 2003 - dul faoi na gréine thart ar Chaladh Bheann Éadair.
