Seandán eile thíos daoibh, a léitheoirí díle. Má bhíonn sibh ag léamh na leathanaigh seo agam, bíodh a bhfuil le rá agam i mBéarla, Gaeilge nó fiú in Iodáilis, tuigfidh sibh go bhfuilim buailte bun ós cionn ag teangachaí, go dtéann cumhacht na bhfocal, pé teanga ina bhfuaimnítear iad, go mór i bhfeidhm orm. Chomh maith leis sin, feicfidh sibh gur iarracht gach a scríobhaim agus a chumaim ord agus eagar a chur ar mo dhomhan príobhaideach féin agus iarracht é sin leis, roinnt chéile a bhaint as an saol go coitianta. De réir mar a théim in aois athraíonn nó fiú claochlaíonn mo thuairimí. Suas go dtí go raibh mé a daichead bhí mé im' Chaitliceach ach ansin buaileadh tinn mé agus uaidh sin amach is amhlaidh gur chailleas aon chreideamh ceartchreidmheach a bhí agam. Is amhlaidh anois gur Búdaíoch de shórt éigin mé. Creidim go domhain sa saol, sa spioradáltacht, go h-áirithe i spioradáltacht an am anois nó an am í lathair. Mollann gach spioradáltacht dúinn maireachtáil san am i láthair. Ta an an t-am caite imithe gan filleadh agus an todhchaí, bhuel, níl sé ann in aon chor. Mar a deir an sean-nath Laidine: "Carpe diem" nó "beir ar an am i láthair" nó éalóidh sé uait! Mar sin, creidim go domhain sna focail thíos: "Téigh ag siúl sa ghrian thart fán chósta//Is gheobhaidh tú faoiseamh aigne is consiasa."
Siúlóid Fhómhair
Siúlóid mall i ngrian an fhómhair
Uair nó dhó roimh an eadarsholas.
Neamhghnách don Mhéan Fomhair
An teocht ag marcaíocht sna fichidí.
Téigh ag siúl sa ghrian thart fán chósta
Is gheobhaidh tú faoiseamh aigne is consiasa.
Sin a deir m’anam istigh arís is arís eile.
Tá cumhacht an leighis i ngaethe na gréine
Is beocht na cruinne sa ghaoth ón bhfarraige.
Níl néal fearrthainne ná scamall amháin na gruaime
Sa spéir gorm ós mo chionn ná ós bhur gcionn.
Cheapfá nach raibh bás ar dhromchla an domhain –
Nach bhfuil ann ach beatha i mullach beatha
Agas éiníní na mara ag canadh is ag canadh
Is an ghrian dá dtéamh is an fharraige dá gcothú.
Tá leigheas ann má lorgaítear é –
Ní gá ach dul dá thóraíocht –
Lean an t-anam agus a bhrionglóidí
Agus éist go géar agus go cúramach lena gcomhairle:
Téigh ag siúl sa ghrian thart fán chósta
Is gheobhaidh tú faoiseamh aigne is consiasa.
Thuas d'uaslódálas grianghraf a thóg me blianta ó shin de chaladh Bhinn Éadair, ceann des na aiteanna a dtéim ag siúl go minic - déanann an áit fhíorálainn sin maitheas agus leigheas dom chroí.
