Anois táim ar mo shuaimhneas i mó shuí dom ós comhair scáileán mo p.c. ag éiteacht le guth fíorbhinn fíorálainn Nina Simone, ceoltóir agus amhranaí ar ansa liom í. Cuireann sí an ghruaigh ina sheasamh ar dhroim mo mhuineáil lena paisean. Bíodh sin mar atá. Táim ag dul siar ar sheandánta a scríobh mé, agus i ndáiríre rinne me dearmad ar a lán acu. Is amhlaidh go scríobhann agus go gcumann muid dánta nuair a bhogtar sin ag an ngrá nó ag mórbhraitstint eile dar ndóigh. Is e an scéal céanna é maidir liom fhéinig gan aon agó. Fuair mé ceann eile a scríobh mé do sheanghrá liom - Aine gheal mo chroí. Rud amháin a dhéanann an grá dúinn nó go gclaochlaíonn sé muid go dtí go mbímíd sáite ina ghreim. Sin mar a bhíonn sé ar aon nós dar liom. Ar scor ar bith sin agaibh an dán thíos. Scríobh mé é timpeall cúig bhliana ó shin.
Stazione Venezia Mestre
(Dán d’Áine, Gile mo Chroí)
Im shuí dom i Venezia Mestre
Tá an ghrian ag téamh mo chroí.
Is cuma saibhir nó daibhir mé
Mar tá mo ghrá ina cónaí lastuigh.
Ta an Orient Express tar éis imeacht,
Traein bhreá shlachmhar gan smál –
Í glanta snasta ó bhun go barr,
Dubh galánta órga ar thóir an neamhghnáiche.
Is fearr liom i bhfad bheith mar atáim
Ag scríobh im leabhar dubh nótaí –
Nótaí faoi mo bhraistintí is mo smaointe
Ó thobar saibhir m’anam’ is mo chroí.
Im shuí dom i Venezia Mestre
Tá an ghrian ag téamh mo chroí.
Cloisim go bhfuil traein Padova in attesa
Is ceann eile chuig Bologna in partenza a binario tre.
Is cuma saibhir nó daibhir mé
Mar tá mo ghrá ina cónaí lastuigh.
Sin pictiúr díom fhéinig ag beathú na gcolúr i gCearnóg San Marco i Venezia mar ar scríobhas an dán thuas. Slán beo leis na seanlaethanta - ní thiocfaidh siad arís!!
